مقدمه:
مدیران همواره با واژه های «مبهم» و «چندمعنای» ادبیات مدیریتی مواجه
بوده اند. تبیین این واژه هـــــا می تواند در شناخت و بهره گیری بهتراز مباحث
نظری سودمند باشد. استــــراتژی یکی از این زمینه هاست که با واژه هایی همچون
برنامه ریزی استراتژیک، مدیریت استراتژیک، تفکر استراتژیک و... انباشته شده است.
هریک از این واژه ها خود گرفتار چند تعبیری و چند گونه نگری است. مایکل کازامانو و
کنستانینوس مارکیدس (M.CUSUMANO & C.C- MARKIDES-2001) در مقدمه کتاب
خود می نویسند: «فقدان یک تعریف همه پذیر، زمینه را برای هجوم تعابیر جذاب و
عبارات باب روز گشوده است و این امر بر ابهام ما در مورد اینکه استراتژی چیست و یا
چه باید باشد می افزاید».(1)